ΝΕΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ -Ειδησεις Απο Θεσσαλονικη και ολη την Ελλαδα

ΠΑΣΧΑ 2023: Φθάσαμε στο τέλος του Τριωδίου. Ο Χριστός έρχεται εκουσίως (με τη θέλησή Του) να πάθει και να νικήσει. Δεν είναι θύμα της κακίας και του φθόνου των Γραμματέων και της προδοσίας του Ιούδα.

Ο Κύριος τα γνωρίζει όλ’ αυτά από πριν κι έρχεται να κάνει μέχρι τέλους το θέλημα του Ουράνιου Πατέρα για τη σωτηρία του κόσμου: να σταυρωθεί για να αναστηθεί και ν’ αναστήσει στη συνέχεια όλους όσους θα δεχθούν τη θυσία Του, θα πιστέψουν σ’ Αυτόν, θα Τον αγαπήσουν και θα Τον ακολουθήσουν.



Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα αρχίζει από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ. Τη λέμε έτσι, όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όχι επειδή έχει περισσότερες ώρες ή μέρες, αλλά επειδή γιορτάζουμε τα πάνσεπτα Πάθη του Κυρίου και μ’ αυτά συμβαίνουν ασύλληπτα γεγονότα: καταργείται ο θάνατος, συμφιλιώνεται πάλι ο άνθρωπος με τον Θεό, ο Χριστός νικάει τον διάβολο που κατατυραννούσε τον άνθρωπο κι ανοίγει το δρόμο προς τον Ουρανό. Αυτά ο Χριστός σαν άνθρωπος «τα κατάφερε» για λογαριασμό κάθε ανθρώπου. Έτσι κάθε άνθρωπος τώρα καλείται να αγωνισθεί, να τα «καταφέρει», μαζί με το Χριστό. Με τη χάρη του Χριστού να νικήσει το κακό, την αμαρτία, το διάβολο και να συμφιλιωθεί με το Θεό, να καταργηθεί ο θάνατος γι’ αυτόν και να ζήσει αιώνια στην Ουράνια Βασιλεία απολαμβάνοντας την απέραντη αγάπη του Θεού μαζί με τους αγγέλους και όλους τους αγίους.

Τα Άγια Πάθη του Κυρίου παρουσιάζονται υπέροχα αυτές τις μοναδικές μέρες μέσα από την υμνολογία της Εκκλησίας. Τα τρία πρώτα βράδια έχουμε τις Ακολουθίες του Νυμφίου. Πήραν το όνομα αυτό από το πρώτο τροπάριο που ακούγεται «Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται…». Νυμφίος (γαμπρός) είναι ο Χριστός, που έρχεται να ενωθεί με την καθεμιά ψυχή -νύμφη για να τη χριστοποιήσει (να την κάνει άγια, τέλεια σαν τον εαυτό Του).

Οι υπέροχες αυτές ακολουθίες είναι ο όρθρος (πρωινή ακολουθία) της επόμενης ημέρας· ψάλλονται όμως αποβραδίς για να μπορούν να τις παρακολουθούν όλοι οι πιστοί.

ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ ΒΡΑΔΥ: Ακολουθία του Νυμφίου

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙ: Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΒΡΑΔΥ: Ακολουθία του Νυμφίου

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΠΡΩΙ: Λειτουργία Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΒΡΑΔΥ: Ακολουθία του Νυμφίου (Τροπάριο Κασσιανής)

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΩΙ: Λειτουργία Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ: Ευχέλαιο

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ: Όρθρος της Μ. Πέμπτης (Ακολουθία του Νιπτήρος – Μυστικός Δείπνος)

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΠΡΩΙ: Εσπερινός με Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ: Ακολουθία των Παθών (Τα δώδεκα Ευαγγέλια -Έξοδος του Εσταυρωμένου Χριστού)

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΩΙ: Οι Μεγάλες Ώρες & ο Εσπερινός με την Αποκαθήλωση

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ: Η Ακολουθία του Επιταφίου – Εγκώμια

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΙ: Εσπερινός με Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου (Η λεγόμενη πρώτη Ανάσταση)

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ: (Πριν τα μεσάνυχτα) Ακολουθία του Αγίου Φωτός. Τα μεσάνυχτα το «Χριστός Ανέστη»

Ο Όσιος Παχώμιος, της Νερέκτα, κατά κόσμον Ιάκωβος, γεννήθηκε από μια ιερατική οικογένεια στο Βλαντιμίρ του Κλιάζμα.


Ο πατέρας του ήταν ο ιερεύς Ιγνάτιος, ο οποίος διακονούσε στο ναό του Αγίου Νικολάου. Η οικογένειά του τον έστειλε στο σχολείο και σε ηλικία επτά ετών ο Όσιος είχε μάθει πολύ καλά την Αγία Γραφή.

Ποθώντας τον μοναχικό βίο κατέφυγε στη μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Βλαντιμίρ και έγινε μοναχός.

Για μεγαλύτερη άσκηση ο Όσιος έφυγε από τη μονή και πήγε στα περίχωρα της Νερέκτα. Εδώ, στον ποταμό Γκριντένκα, βρήκε ένα κατάλληλο μέρος για μοναστήρι, ένα υπερυψωμένο τοπίο, σα νησί, μέσα στο πυκνό δάσος.

Ο Όσιος ζήτησε από τους ανθρώπους να κτίσουν ένα μοναστήρι στην περιοχή του Σιπάνοβο, στα σύνορα με την πόλη Κοστρόμα. Οι κάτοικοι της Νερέκτα με χαρά συναίνεσαν και βοήθησαν στην ανέγερση της μονής. Ο Όσιος Παχώμιος αγιογράφησε μια εικόνα της Αγίας Τριάδος και αφού έψαλλε τον Παρακλητικό Κανόνα, την μετέφερε στο μέρος όπου θα έκτιζε το ναό, αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα.

Όταν η κατασκευή ολοκληρώθηκε, ο Όσιος Παχώμιος οργάνωσε το νέο μοναστήρι, το οποίο σύντομα άρχισε να προσελκύει μοναχούς.

Στο νέο μοναστήρι οι μοναχοί έπρεπε από μόνοι τους να καλλιεργούν τη γη και να τρέφουν τους εαυτούς τους με τον μόχθο των χεριών τους. Ο Όσιος έδιδε πρώτος το παράδειγμα για τους αδελφούς με την εργασία του.

Ο Όσιος Παχώμιος κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας το 1384 μ.Χ., και ενταφιάσθηκε στο ναό της Αγίας Τριάδος, τον οποίο και έκτισε.

Η Εκκλησία τιμά, επίσης, την μνήμη του Οσίου Παχωμίου στις 15 Μαΐου.




ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΩΝ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ: ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ 23 ΜΑΡΤΙΟΥ


Άγιος Νίκων Ίερομάρτυρας και οι 199 μαθητές του: Στις 23 Μαρτίου ή αγία μας Εκ­κλησία εορτάζει τη μνήμη μιας ένδοξου χορείας 200 μαρτύ­ρων του 3ου αιώνος, του αγίου Νίκωνος του ίερομάρτυρος μαζί με τούς 199 μαθητές του. Ή ζωή του αγίου Νίκωνος ξεκινά από τήν επαρχία της Νεαπόλεως της Ιταλί­ας. Εδώ γεννήθηκε και έζησε. Τό οικο­γενειακό περιβάλλον όπου ανατράφη­κε ήταν ειδωλολατρικό από τόν πατέρα του, βαθύτατα όμως χριστιανικό από τη μητέρα του.




Άγιος Νίκων Ίερομάρτυρας και οι 199 μαθητές του: Μεγάλη γιορτή της ορθοδοξίας σήμερα 23 Μαρτίου

Αυτή ή ευσεβής μητέρα έθεσε μέσα στην ψυχή του μικρού Νίκωνα ως θεμέλιο και ακρογωνιαίο λίθο τόν Κύριο Ιησού Χριστό. Αυτή ή πιστή μάννα, όπως ωραία λέει ο υμνογρά­φος, κατηύγασε «με τό φως των θεί­ων ρημάτων» τήν απαλή καρδιά του παιδιού της.
Τα πρώτα χρόνια

Νέος, ωραίος στην όψη, αθλητικός στο παράστημα, ζηλευτός στα χαρί­σματα, ο Νίκων κατετάγη νωρίς στον ρωμαϊκό στρατό, τόν όποιο και υπηρέ­τησε με τόλμη και αφοσίωση. Σε κά­ποια δύσκολη πολεμική αποστολή κατά τήν οποία κινδύνευσαν όλοι νά ητ­τηθούν, ο γενναίος Νίκων θυμήθηκε τις συμβουλές της μητέρας του. Ενερ­γοποίησε αμέσως τό όπλο της προσ­ευχής. Και με ισχυρή φωνή έκραύγασε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθει μοι». Και όρμησε στη μάχη κάνοντας τό σημείο του σταυρού. Οι εχθροί έφυγαν ντρο­πιασμένοι, ήπημένοι. Είχε νικήσει «ή ευχή της πίστεως» ενός στρατιώτου – του Νίκωνος! Όλοι επέστρεψαν πί­σω ένδοξοι και τιμημένοι. Έκπληκτοι οι συμπολεμιστές του Νίκωνα μιλούσαν γιά θαύμα.

Όλα αυτά ο Νίκων τα ανήγγειλε με χαρά στην ευσεβή μητέρα του δοξά­ζοντας τόν Θεό. Της ανακοίνωσε ακόμα και τό μεγάλο του πόθο νά αναχωρήσει γιά τήν Ανατολή. Και εκεί νά βαπτισθεί, νά λουσθεί στα καθαρτικά ύδατα της ά­γιας Κολυμβήθρας, νά γίνει συνειδητό μέλος της Εκκλησίας του Χρίστου!…

Αναχωρεί λοιπόν γιά τήν Κωνσταν­τινούπολη. Και από κει καταφθάνει στη Χίο, όπου και σταθμεύει γιά μία ε­βδομάδα. Ανεβαίνει σε όρος υψηλό. Εδώ ο Άγιος προσεύχεται απερίσπα­στα. Νηστεύει και αγρυπνεί. Παραδίδει τελείως τόν εαυτό του στο σχέδιο της θείας Προνοίας, της αγάπης του Θεού. Και ο πανάγαθος Κύριος, πού είναι ο ασφαλής οδηγός κάθε καλοπροαίρε­της ψυχής, με θειο σημείο – υπόδειξη αγγέλου του – διατάζει τό δούλο του νά κατεβεί στη μικρή παραλία και από εκεί με πλοιάριο, μετά δύο μέρες, νά φθάσει στην Προποντίδα στην πόλη Γάνος τής Θράκης.

Στην περιοχή αυτή ο Κύριος θα προ­ετοιμάσει τόν δούλο του γιά νά δεχθεί τη θεία Χάρη του Μυστηρίου του Βα­πτίσματος άλλά και του Μυστηρίου τής Ίερωσύνης.

Ανέρχεται ο άγιος στο ομώνυμο βου­νό Γάνος, πού αργότερα έγινε μεγάλο μοναστικό κέντρο τής Ανατολής. Εκεί είχε αποσυρθεί και ασκήτευε τότε ο Ε­πίσκοπος Κυζίκου Θεόδωρος. Σ’ αυ­τόν τόν άγιο καθοδηγό εμπιστεύεται ο Νίκων τόν πόθο του: νά βαπτισθεί! Ό ταπεινός Επίσκοπος προσδέχεται με χαρά τόν δούλο του Θεού Νίκωνα. Α­ναλαμβάνει ο Ίδιος προσωπικά νά τόν κατηχήσει ή μάλλον νά ολοκληρώσει τό έργο πού ή ευσεβής μητέρα του Νίκωνος είχε αρχίσει. Πάνω λοιπόν στα θεμέλια πού εκείνη έθεσε στο παιδί της, οικοδομεί και αυτός τούς τιμίους λίθους τής χριστιανικής διδασκαλίας, δογματικής και ηθικής.

Και όταν έφθασε ή πολυπόθητη ώρα τής βαπτίσεως, ο Νίκων με ιερή αγαλ­λίαση δέχεται τη θεία Χάρη. Συνέχισε δε και μετά τό Βάπτισμα τούς ασκητικούς αγώνες του με περισσότερη ακρίβεια. Και επειδή ο πλούτος των αρετών του ήταν τόσο μεγάλος, εκρίθη ο άγιος Νί­κων άξιος από τόν Επίσκοπο, μετά τρία χρόνια από τη βάπτιση του, νά δεχθεί και τό Μυστήριο τής Ίερωσύνης και νά γίνει ιερεύς του Θεού του υψίστου.
Η ασκητική μορφή

Ή ασκητική και φωτεινή μορφή του αγίου Νίκωνος ενέπνευσε πολλούς. Σαν ισχυρός μαγνήτης είλκυσε κοντά του 190 μαθητές. Όλους αυτούς ο όσιος τούς καθοδηγούσε με σοφία και σύνε­ση, τούς συνέδεε με τόν Ιησού Χριστό και τούς μυσταγωγούσε στα μυστήρια τής Βασιλείας του Θεού. Όλοι ένιωθαν κοντά του ασφάλεια και ανάπαυση από τήν ποιμαντική του καθοδήγηση. Έφρόντιζε ο Άγιος νά μεταδίδει πνευμα­τικότητα και νά καλλιεργεί σε όλους τό μαρτυρικό φρόνημα!

Όταν ξέσπασε ο διωγμός του Δεκίου στην ευρύτερη περιοχή τής Ανατολής, ο άγιος Νίκων φωτιζόμενος από τό Πανάγιον Πνεύμα μαζί με τούς μαθη­τές του άνεχώρησε από τόν τόπο τής ασκήσεως τους σε ασφαλέστερο μέ­ρος. Αφού κατέφυγαν – όλοι μαζί – γιά λίγο καιρό στη Μυτιλήνη, έφθασαν κατόπιν στην Ιταλία. Συνέπεσε δε τήν εποχή εκείνη νά πεθάνει ή μητέρα του, τήν οποία έκήδευσε ο Όσιος με τι­μή, ευγνωμοσύνη και ιερή συγκίνηση, γιατί σ’ αυτήν όφειλε τόν πρώτο σπιν­θήρα τής αγάπης του προς τόν Θεό.

Ή πνευματική αυτή συνοδεία κατέλη­ξε στο νησί τής Σικελίας. Οι θεοφιλείς αγώνες όλων συνεχίστηκαν επάνω στο κεντρικό όρος του νησιού, τό Ταυρομένιο (σημερινή Ταορμίνα), στα ερείπια συγκροτήματος λουτρών. Στη φωτεινή αυτή συνοδεία είχαν προστεθεί και άλλοι εννιά μαθητές από τήν περιοχή εκείνη.

Ή φήμη των ευλαβών και πιστών αυτών Χριστιανών μοναχών ασκητών έφθασε στον ειδωλολάτρη ηγεμόνα τής Σικελίας Κυντιανό, ο όποιος τούς κάλε­σε σε αυστηρή ανάκριση. Τούς απεί­λησε με θάνατο εάν δεν αρνηθούν τήν πίστη και δεν θυσιάσουν στα είδωλα. Και τότε όλοι μαζί οι αληθινοί και πιστοί δούλοι και μαθητές του Χριστού μαζί με τόν πνευματικό τους πατέρα Νίκωνα ομολόγησαν με σταθερότητα τήν πί­στη τους στον αληθινό Θεό και Σωτήρα τους, τόν Κύριο Ιησού Χριστό!
Τα βασανιστήρια και η θανάτωση

Ή ασυμβίβαστη και αμετάκλητη αυτή ομολογία εξαγρίωσε τόν ηγεμόνα. Δι­έταξε αμέσως τούς 199 μαθητές νά ξαπλώσουν στη γη γιά νά τούς μαστι­γώσουν με βούνευρα. Και έτσι πλη­γωμένοι βαριά νά κατακαούν. Και με­τά διέταξε και τούς αποκεφάλισαν. Τα μαρτυρικά τους σώματα τα έριξαν σε μεγάλη φωτιά πού άναψαν γι’ αυ­τούς.


Τόν ιερομάρτυρα Νίκωνα τόν ξάπλω­σαν καταγής, του τέντωσαν τα άκρα και τόν έκαιγαν με αναμμένες λαμπάδες. Μετά έδεσαν τό καταπληγωμένο σώμα του πίσω από υποζύγια και τό έσερ­ναν βάναυσα στη γη, μέχρις ότου τό έ­ριξαν σε γκρεμό. Άλλά και εκεί ολο­κλήρωσαν άσπλαχνα τό μαρτύριο του. Χτύπησαν με πέτρες τό στόμα του. Του έκοψαν μετά τη γλώσσα. Και τελικά τόν αποκεφάλισαν. Έτος 250 μ.Χ. Τα τίμια λείψανα τα βρήκε ο Επίσκοπος Μεσ­σήνης Θεοδόσιος και ανήγειρε στη μνήμη των μαρτύρων ναό!

Κάθε μητέρα είναι προικισμένη με ειδική δύναμη από τόν Θεό και μπορεί με τα φιλόστοργα της αισθήματα και τήν πειστικότητα νά συγκινεί τήν ψυχή κάθε παιδιού της και νά τη στρέφει προς τόν Κύριο μας, τόν Ιησού Χριστό, όπως τό έπραξε τόσο υπεύθυνα και ή μητέρα του αγίου Νίκωνος.



Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Νικήσας τὸν δόλιον, ἄσκητικαις ἀγωγαίς, κανὼν ἐχρημάτισας, τῶν σῶν κλεινῶν φοιτητῶν, ἀκρότητι βίου σου, ὅθεν σὺν τούτοις ἅμα, γεγονῶς ἐν τὴ Δύσει, ἔδυσας ἐν ἀθλήσει, σὺν αὐτοὶς Πάτερ Νίκων, μεθ’ ὧν καὶ κατεφοίτησας αἴγλη τὴ ἄνωθεν.